ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸੀਗਾਰੀਆ ਤਨੁ ਮਨੁ ਪਿਰ ਕੈ ਪਾਸਿ।।

This Shabad is by Guru Nanak Dev Ji in Siree Raag on Pannaa 53  ਮਹਲਾ ੧ ।।

mehalaa 1 ||

First Mehla:

ਸਭੇ ਕੰਤ ਮਹੇਲੀਆ ਸਗਲੀਆ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ।।

sabhae ka(n)th mehaeleeaa sagaleeaa karehi seegaar ||

All are brides of the Husband Lord; all decorate themselves for Him.

ਗਣਤ ਗਣਾਵਣਿ ਆਈਆ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਵਿਕਾਰੁ।।

ganath ganaavan aaeeaa soohaa vaes vikaar ||

But when the time comes to settle their accounts, their red robes are corrupt.

ਪਾਖੰਡਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਖੋਟਾ ਪਾਜੁ ਖੁਆਰੁ ।।੧।।

paakha(n)dd praem n paaeeai khottaa paaj khuaar ||1||

His Love is not obtained through hypocrisy. Her false coverings bring only ruin. ||1||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਇਉ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਨਾਰਿ।।

har jeeo eio pir raavai naar ||

In this way, the Dear Husband Lord ravishes and enjoys His bride.

ਤੁਧੁ ਭਾਵਨਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਲੈਹਿ ਸਵਾਰਿ ।।੧।। ਰਹਾਉ।।

thudhh bhaavan sohaaganee apanee kirapaa laihi savaar ||1|| rehaao ||

The happy soul-bride is pleasing to You, Lord; by Your Grace, You adorn her. ||1||Pause||

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸੀਗਾਰੀਆ ਤਨੁ ਮਨੁ ਪਿਰ ਕੈ ਪਾਸਿ।।

gur sabadhee seegaareeaa than man pir kai paas ||

She is decorated with the Word of the Guru's Shabad; her mind and body belong to her Husband Lord.

ਦੁਇ ਕਰ ਜੋੜਿ ਖੜੀ ਤਕੈ ਸਚੁ ਕਹੈ ਅਰਦਾਸਿ।।

dhue kar jorr kharree thakai sach kehai aradhaas ||

With her palms pressed together, she stands, waiting on Him, and offers her True prayers to Him.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਸਚ ਭੈ ਵਸੀ ਭਾਇ ਰਤੀ ਰੰਗਿ ਰਾਸਿ ।।੨।।

laal rathee sach bhai vasee bhaae rathee ra(n)g raas ||2||

Dyed in the deep crimson of the Love of her Darling Lord, she dwells in the Fear of the True One. Imbued with His Love, she is dyed in the color of His Love. ||2||

ਪ੍ਰਿਅ ਕੀ ਚੇਰੀ ਕਾਂਢੀਐ ਲਾਲੀ ਮਾਨੈ ਨਾਉ।।

pria kee chaeree kaa(n)dteeai laalee maanai naao ||

She is said to be the hand-maiden of her Beloved Lord; His sweetheart surrenders to His Name.

ਸਾਚੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤੁਟਈ ਸਾਚੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ।।

saachee preeth n thuttee saachae mael milaao ||

True Love is never broken; she is united in Union with the True One.

ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨੁ ਵੇਧਿਆ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ।।੩।।

sabadh rathee man vaedhhiaa ho sadh balihaarai jaao ||3||

Attuned to the Word of the Shabad, her mind is pierced through. I am forever a sacrifice to Him. ||3||

ਸਾ ਧਨ ਰੰਡ ਨ ਬੈਸਈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ।।

saa dhhan ra(n)dd n baisee jae sathigur maahi samaae ||

That bride, who is absorbed into the True Guru, shall never become a widow.

ਪਿਰੁ ਰੀਸਾਲੂ ਨਉਤਨੋ ਸਾਚਉ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ।।

pir reesaaloo nouthano saacho marai n jaae ||

Her Husband Lord is Beautiful; His Body is forever fresh and new. The True One does not die, and shall not go.

ਨਿਤ ਰਵੈ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਰਜਾਇ ।।੪।।

nith ravai sohaaganee saachee nadhar rajaae ||4||

He continually enjoys His happy soul-bride; He casts His Gracious Glance of Truth upon her, and she abides in His Will. ||4||

ਸਾਚੁ ਧੜੀ ਧਨ ਮਾਡੀਐ ਕਾਪੜੁ ਪ੍ਰੇਮ ਸੀਗਾਰੁ।।

saach dhharree dhhan maaddeeai kaaparr praem seegaar ||

The bride braids her hair with Truth; her clothes are decorated with His Love.

ਚੰਦਨੁ ਚੀਤਿ ਵਸਾਇਆ ਮੰਦਰੁ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ।।

cha(n)dhan cheeth vasaaeiaa ma(n)dhar dhasavaa dhuaar ||

Like the essence of sandalwood, He permeates her consciousness, and the Temple of the Tenth Gate is opened.

ਦੀਪਕੁ ਸਬਦਿ ਵਿਗਾਸਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰ ਹਾਰੁ ।।੫।।

dheepak sabadh vigaasiaa raam naam our haar ||5||

The lamp of the Shabad is lit, and the Name of the Lord is her necklace. ||5||

ਨਾਰੀ ਅੰਦਰਿ ਸੋਹਣੀ ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਪਿਆਰੁ।।

naaree a(n)dhar sohanee masathak manee piaar ||

She is the most beautiful among women; upon her forehead she wears the Jewel of the Lord's Love.

ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਸਾਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਅਪਾਰ।।

sobhaa surath suhaavanee saachai praem apaar ||

Her glory and her wisdom are magnificent; her love for the Infinite Lord is True.

ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਪੁਰਖੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਾਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ।।੬।।

bin pir purakh n jaanee saachae gur kai haeth piaar ||6||

Other than her Beloved Lord, she knows no man. She enshrines love for the True Guru. ||6||

ਨਿਸਿ ਅੰਧਿਆਰੀ ਸੁਤੀਏ ਕਿਉ ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ।।

nis a(n)dhhiaaree sutheeeae kio pir bin rain vihaae ||

Asleep in the darkness of the night, how shall she pass her life-night without her Husband?

ਅੰਕੁ ਜਲਉ ਤਨੁ ਜਾਲੀਅਉ ਮਨੁ ਧਨੁ ਜਲਿ ਬਲਿ ਜਾਇ।।

a(n)k jalo than jaaleeao man dhhan jal bal jaae ||

Her limbs shall burn, her body shall burn, and her mind and wealth shall burn as well.

ਜਾ ਧਨ ਕੰਤਿ ਨ ਰਾਵੀਆ ਤਾ ਬਿਰਥਾ ਜੋਬਨੁ ਜਾਇ ।।੭।।

jaa dhhan ka(n)th n raaveeaa thaa birathhaa joban jaae ||7||

When the Husband does not enjoy His bride, then her youth passes away in vain. ||7||

ਸੇਜੈ ਕੰਤ ਮਹੇਲੜੀ ਸੂਤੀ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ।।

saejai ka(n)th mehaelarree soothee boojh n paae ||

The Husband is on the Bed, but the bride is asleep, and so she does not come to know Him.

ਹਉ ਸੁਤੀ ਪਿਰੁ ਜਾਗਣਾ ਕਿਸ ਕਉ ਪੂਛਉ ਜਾਇ।।

ho suthee pir jaaganaa kis ko pooshho jaae ||

While I am asleep, my Husband Lord is awake. Where can I go for advice?

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਭੈ ਵਸੀ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸਖਾਇ ।।੮।।੨।।

sathigur maelee bhai vasee naanak praem sakhaae ||8||2||

The True Guru has led me to meet Him, and now I dwell in the Fear of God. O Nanak, His Love is always with me. ||8||2||